Świadomość i jej korelacja z fizyką kwantową

Pomiędzy nauką a duchowym wymiarem głębokiej istoty sensu istnienia jego korzeni jako człowieka został wybudowany niewidzialny pomost. Współczesne odkrycia i dokonania w dziedzinie fizyki kwantowej, która od jakiegoś czasu pociąga mnie coraz bardziej, moim zdaniem są ogromne i na pewno przejdą do historii.

Nareszcie nauka zaczyna powoli budować swój prawdziwy „kręgosłup”. Naukowe poszukiwania właśnie zaczęły swą już świadomą oscylację w kierunku uzyskania odpowiedzi na dręczące ludzkość odwieczne pytania: „Czy istnieje coś więcej?”, „Czy istnieją inne wymiary i światy?”, „Skąd bierze się kosmos?”, „Czy istnieją siły wyższe?” itp. Te głębokie pytania, w dość niewygodny sposób ciągle warunkowane logiką i bezprzedmiotowością, aż do tego momentu pozostawały bez odpowiedzi.

Lecz oto wrota nauki powoli otwierają swoje ciężkie, przyrdzewiałe stereotypami i naukowymi dogmatami skrzydła, rzucając jasny promień światła na nadchodzącą przyszłość mieszkańców Ziemi.

Profesor Amit Goswami z Oregon State University w USA dowodzi swoich naukowych odkryć, twierdząc: „Możemy uczynić i uzyskać sens ze świata tylko wtedy, gdy i jeżeli świat oprzemy o Świadomość. Świat sam w sobie jest Świadomością. Sama Świadomość jest podstawą istnienia i stworzenia”.

I to właśnie fizyka kwantowa udowodniła i uczyniła ten fakt zrozumiałym.
Mówiąc więcej: Świat powstał i jest złożony z warstw Świadomości.

Ten niezwykły człowiek, naukowiec nowej ery twierdzi, że kwantowa matematyka jest fundamentalnie najbardziej precyzyjnym obrazem, jaki został odkryty dzięki niej. Jej matematyczne źródło mówi nam jasno, że ruch obiektów jest możliwy do opisania i określenia na warunkach możliwości, a nie na aktualnym wydarzeniu, które odbywa się jako nasze doświadczenie.

Profesor Amit Goswami, idąc dalej w swoim wywodzie, stwierdza, że fizyka kwantowa sama w sobie tylko i wyłącznie kalkuluje realne możliwości. Jeżeli zaakceptujemy ten fakt, natychmiast nasunie nam się pytanie: „Kto, co wybiera pomiędzy możliwościami, aby wnieść aktualne wydarzenie jako doświadczenie?”. Bezpośrednio widzimy więc, że Świadomość musi być zaangażowana. Obserwator nie może tu być ignorowany i pominięty. Obserwator jest częścią opisu świata. Lecz niestety, obserwator nie jest włączony w badania fizyki kwantowej, ponieważ tu może być opisany tylko przedmiot, a nie podmiot.

Tak więc powoli, i nieco przy uruchomieniu kognitywnej logiki, zaczynamy myśleć, że to właśnie podmiot jest bardziej fundamentalny od przedmiotu. To właśnie Świadomość jest bardziej fundamentalna. Świadomość jest gruntem istnienia, w którym obiekty są częścią, ale nie wszystkim, i są one określone jako rodzaje możliwości.

Nauka wyraźnie podkreśla, że Świadomość jest wolna, ponieważ nie ma matematycznego określenia na podmiot – tylko przedmioty mogą być matematycznie określone do rangi poziomu, w którym stwierdza się, że istnieją możliwości. Nie powinniśmy pominąć tu tego faktu, bo pozostaje ogromnie istotne pytanie, kto lub co dokonuje wyboru. Kiedy to widzimy, uzmysławiamy sobie, że dokonujący wyboru jest wolny i ma wolność wyboru, a z tego wyboru urzeczywistnia się nasze doświadczenie.

Reasumując: musimy wiedzieć, że fizyka kwantowa jest splątana z obiektem, umysłem, naszą percepcją i doświadczaniem świata. Podmiot i przedmiot są iluzorycznymi manifestacjami.